Tribunje naar Murter naar baai Luca

Voordat we Tribunje gingen verlaten, had ik onze kaarten uit Trogir geschreven voor iedereen en met Olivier op de post gedaan. We gingen nog even terug om nog een drietal kaarten te kopen zodat we onze familie en vrienden een leuke kaart op de deurmat zouden vinden. En natuurlijk nadat we ze geschreven hadden weer op de bus gedaan.
Anna had in een leuk winkeltje een leuke jurk gekocht dus ik dacht daar gaan we ook nog even een kijkje nemen. En wie kom ik weer in de winkel tegen Anna en Kristel. Anna had nog een tweede jurk gekocht, Kristel een leuke broek en slippers en zelf had ik een leuke broek met bloemen gezien maar helaas te klein.
Na alle shop perikelen waren we dan zover om weer te vertrekken.
Toen we uit Tribunje gingen vertrekken was de Bora weer gaan liggen, gelukkig. Alle boten waren aan de kant blijven liggen dus dat was super gegaan.

Tribunje uit hebben we nog even bij elkaar gevaren op de motor maar al snel konden we gaan zeilen. Wij bleven in de buurt bij Alex en Janet, zij een beetje meer aan de kust gevaren, wij iets meer op zee. Marc dacht hiermee meer wind te vangen maar dit was niet het geval. Het eiland Murter is erg groot en we moesten er omheen varen om de haven te bereiken. Je kunt ook 2x per dag de korte route nemen waarbij de brug wordt geopend voor een half uur, om 9 en om 5 uur. Maar je weet niet of hij werkt, vaak niet. 
Toen we de havenmond ingingen, hebben we de zeilen gestreken en zijn we samen met Alex en Janet op de motor verder gevaren.

We hadden gehoord dat het tanken in Sukosan de laatste dag erg chaotisch is omdat iedereen zijn boot moet tanken. Wij kozen ervoor om eerst diesel af te tanken in Murter voordat we ook voor anker gingen in de haven. Nico en Kristel, en Roger en Anna waren er al. Pepijn was vandaag op de boot meegeweest bij Nico en Kristel want daar werden gezellig spelletjes gespeeld. Tja, vertelde Pepijn, ik heb wel een heel klein broertje, daar kun je nog geen echt spelletje mee spelen.
Pepijn en de meiden van Nico lagen al in het water toen wij eindelijk voor anker gingen liggen. Olivier is duidelijk de matroos geworden van het ankeren. Hij kan dan altijd op het knopje drukken en laat het anker zakken samen met zijn mama. De touwen weer uitgooien naar de andere boot en we lagen weer.

Een heerlijke duik genomen in de zee. Er stond veel stroming en de wind stond pal op de haven.  Kristel voelde zich hier niet lekker bij. Er was veel deining op de boot dus we besloten om de haven van Murter te verlaten en verderop in de baai te gaan liggen. Aangezien wij en Alex al getankt hadden, gingen wij vooruit om te kijken hoe het in de baai zou zijn. Nadat wij al 2 keer geankerd hadden en Alex ook, waaide we elke keer weg van elkaar. Uiteindelijk na een aantal pogingen, kwam ook Nico helpen en parkeerde zijn boot naast die van Alex. Gelukkig maar. Vervolgens Roger en daarna lagen we gevieren vast in een baai verderop van Murter genaamd 'Luca'.

Iedereen had iets gemaakt voor het diner of iets gedoneerd. Het was restaurant 'Kristel' waar de gevulde aubergines uit de oven vandaan kwamen. Aangezien het donker was geworden, kon je niet precies zien wat er op je bord lag. Alleen toen Kristel alles uitserveerde zag het er heerlijk uit. Vervolgens heerlijk gegeten, echt proeven in het donker, het smaakte heerlijk. Nog salade, gevulde tomaten en brood maakte alles compleet. 
Dit alles was naar makelij van Kristel, aanbeveling van Kristel was het boek....., witte kaft,  verkrijgbaar bij de AH met allerlei recepten van groenten. Dit gaan we dus als eerste kopen als we thuis zijn. 

In de avond hebben we nog geborreld bij elkaar maar er was toch een aardige wind opgestoken. Een aantal keren hadden we al gecheckt of we goed vast lagen.
Een boot naast ons lag continue te draaien in de wind en besloot een ander plekje te zoeken. Na een aantal keren te hebben geankerd, ging hij toch iets verder bij ons vandaan liggen en gelukkig ging het goed.

Het weerbericht, welke we meerdere malen hadden gecheckt, bleek niet juist te zijn. Zeker windkracht 6-7 hebben we deze nacht gehaald. Ikzelf en ook Nico zijn meerdere malen gaan kijken of alles wel goed ging. Zelf ben ik in de kajuit gaan slapen omdat in de punt het klotsen van het water en allerlei geluiden hoorde door het harde waaien. De jongens hadden deze nacht prima geslapen.