Sukosan naar Den Haag

Alweer op de laatste dag beland van onze vakantie in Kroatië. Wat hebben we in twee weken tijd veel gezien van de eilanden bij Kroatië. Een prachtige reis die ons veel mooie herinneringen heeft gegeven. Enerzijds van het natuurschoon waarvan we 2 weken deelgenoot waren en anderzijds van ons leuke reisgezelschap. 

Na een rustige nacht in Sukosan werd om 9 uur in de ochtend de check van de boot gedaan. Binnen 5 minuten werd geconstateerd dat alles in orde was.
De bagage werd bij het verhuurbedrijf gestald waarna we gezamenlijk met iedereen gingen ontbijten. De omeletten en ham met eieren en brood ging er als koek in.
Nog een heerlijke cappuccino als besluit waren onze maagjes weer goed gevuld.

Als eerste gingen. Afscheid nemen van Nico, Kristel en de kids. Zij gingen al onderweg naar Zadar waar zij nog een nacht zouden verblijven en zondag de terug zouden vliegen naar Nederland.
Wij hadden nog een tas met spullen bij elkaar gepakt om naar het strandje bij de haven nog wat verkoeling te zoeken. Olivier, Pepijn en ik hebben nog een heerlijke verkoeling gehad door nog heerlijk een uurtje in de zee te zwemmen en te spelen.
Ook Christian kwam nog even zwemmen. Valerie was in de Hello Kitty emmer van Olivier nog stenen aan het verzamelen. Marc, Roger, Anna, Alex en Janet zaten nog te relaxen op het strandje.

Om klokslag 12 uur werden wij opgehaald om naar het vliegveld van Zadar gebracht te worden. Niet veel later zou de rest worden opgehaald om vanuit Split de terugtocht naar Nederland te maken. Hier namen wij afscheid van Alex en Janet, Roger en Anna met Valerie en Christian.
Binnen 20 minuten waren we al op het vliegveld en zagen we direct dat we al een vertraging van een half uur hadden. De aankomende vluchten waren vertraagd waar wij weer mee naar Nederland zouden gaan.

Aangezien Zadar niet zo groot is kochten we nog de laatste souvenirs bij een klein winkeltje op de luchthaven. Marc was ondertussen begonnen met met elektronisch inchecken op onze vlucht aangezien dat in Sukosan op de boot niet gelukt was.
Met veel geduld en enige herhaling lukte het ons om toch ingecheckt te geraken wat erg lekker was omdat je dan alleen je bagage bij een aparte balie kan afleveren. 
Nadat we de bagage kwijt waren gingen we naar de andere kant van de luchthaven (lees je loopt gewoon de hoek om) waar een leuk tentje was om iets te gaan drinken. 
Je moet je voorstellen dat als je iets verre loopt je een hek tegenkomt waarachter de vliegtuigen staan opgesteld. Marc kon met Olivier de vliegtuigen van dichtbij bekijken. 

Pepijn en ik hadden ondertussen een leuk plekje gevonden bij een fontein van het café. Hier hadden ze lekkere Nestlé koffie. Ik nam het vanille en Marc extra strong. De jongens appelsap en daar zaten we dan. Officieel waren we om 15 uur gaan vliegen en nu stond er half 4 op de borden. Tot half 3 hebben we lekker bij het café gezeten, Pepijn met zijn Nintendo, Olivier met zijn Jokie koffer vol speelgoed had met de auto's gespeeld en rondgelopen met het koffer, Marc was op zijn telefoon nieuws aan het lezen en ik was op mijn ipad de reisverslagen bij aan het werken. Zo kom je dus met elkaar 2 uur door. We besloten om half 3 door de douane te gaan zodat het niet te druk zou zijn. Hier ging het soepeler dan in Nederland. 
In Nederland moesten we alle elektronische apparatuur uitpakken, en bij Marc is dat veel, en hier geen probleem. 

Na wat snoep gekocht te hebben belande we in de zitjes bij de gate. Dan hier maar weer een half uur wachten. Op de heenweg hadden de mensen van Lufthansa hun excuses gemaakt dat we met de kleine Olivier zolang moesten wachten bij inchecken.
Hier had ik dus van geleerd en melde dat ik met een kleintje vloog en graag rustig wilde instappen. Geen probleem,  mochten als eerste instappen. Dat is wel relaxed, je kun rustig je plaats opzoeken, spullen in de bagagebakken en Olivier installeren op zijn stoel. 
Olivier was duidelijk, nog niet ingestapt vroeg hij wanneer het drinken zou komen,hij wilde appel juice. Bij binnenkomst had Pepijn van de stewardessen al een stok kaarten gekregen en Olivier had een kleurboekje gekregen.
De hele reis verliep verder voorspoedig en bij het uitstappen heb ik met Olivier nog een kijkje genomen in de cockpit bij de piloten. Dat was stoer maar ook een beetje eng. Na een hand gegeven te hebben en dag te zeggen gingen we op München weer wachten voor de overstap.

Op weg naar gate G, waar alle overstapvluchten plaatsvonden, had Olivier weer praatjes voor tien over de piloten, het had dus schijnbaar indruk gemaakt.
Op de heenweg waren we langs een speel vliegtuig gekomen en deze moesten we nu ook gaan opzoeken. Gelukkig hadden we deze snel gevonden. Olivier wilde helemaal niet eten maar spelen. Pepijn ging met Marc op broodjes jacht, we hadden zowel gegeten in Kroatië dat een broodje nu wel voldoende was. 
Wij aten een broodje, Olivier vermaakte zich opperbest in het vliegtuig waar Pepijn later ook ging spelen.
We besloten om kwart voor 7 richting gate G05 te gaan waarvan we zouden vertrekken. Daar aangekomen bleek dat er weer een kwartier vertraging was en we dus weer moesten wachten. 
We werden als een van de eerste geboard zodat we direct naar het vliegtuig konden. Niets was minder waar, we werden met z'n allen in en bus gepropt om een kilometer verder bij een vliegtuig te worden afgeleverd. 
We zaten vrij achterin het vliegtuig dus lekker via de trap achter instappen.
We hadden dit keer geen 2 stoelen naast elkaar kunnen boeken, veel mensen reizen alleen, dus Olivier zou eigenlijk naast mij in het gangpad moeten zitten. Maar dat ging dus even niet door, dat was een brug te ver. De stewardess verzocht een mevrouw om aan de andere kant plaats te nemen, zodat ik bij Olivier kon zitten. Erg aardig, anders hadden we niet kunnen vertrekken.
Dit keer kreeg Olivier een puzzel om zich te vermaken. Dat is dan wel weer goed geregeld van de Lufthansa.
Na een lichte turbulentie, een mooie lucht, landen we om 5 over 9 's avonds op het natte  Schiphol. Van de heenreis had ik geleerd dat taxiën op Schiphol lang kan duren. Ook nu waren we 25 minuten bezig om bij de gate te komen.
Nadat het geheeld toestel was uitgestapt, gingen wij ook als een van de laatste uit het vliegtuig op weg naar de bagage. We hadden een klein karretje geregeld voor de handbagage waar Olivier prima bovenin kon gaan zitten. Het is dan toch een aardig eindje lopen. Na een pitstop bij het toilet kwamen we uiteindelijk bij bagage uit. Na een tijdje wachten hadden we al onze spullen en gingen we op weg naar Pim die ons kwam ophalen op het vliegveld. 
Beide mannen zittend op de koffers rijden we uiteindelijk naar de auto.
Om kwart over 10 vertrekken we huiswaarts waarbij de verhalen van de vakantie aan het luisterend oor van Pim werden toevertrouwd. 
Rond kwart voor 11 is onze vakantie Kroatië ten einde gekomen.
Ik hoop dat we jullie een impressie van onze vakantie hebben kunnen geven met de reisverslagen en de foto's.

Veel vaargroetjes van,
Schipper Marc
Matroos Pepijn
Matroosje Olivier  
Crew member Esther